افرادی که خواهان رابطه با امریکا هستند میخواهند با امریکا رابطه برقرار کنند تا مخرب ترین ابزار نفوذ را برای نابودی ارزش های انقلاب را در اختیار بی رحم ترین و سلطه گرترین دولت دنیا آمریکای جهانخوار قرار بدهند، و مثل احمق ها فکر می کنند که این فاجعه هیچوقت دامن خود آنها را نخواهد گرفت.
شاید برای مردم ایران زیاد مهم نباشد که چرا رئیس جمهور روحانی خطر اعتماد به آمریکا را قبول کرد و برجام را تبدیل به یک برگه سوخته کرد، بلکه مهم این است که چرا رئیس جمهور نتوانست برجام را کنترل کند، هنوز زخم برجام یک، خاطره آزار دهنده اش از ذهن ملت ایران پاک نشده که رئیس جمهور روحانی از برجام های دو و سه و چهار می گوید، ظاهرا رئیس جمهور به جای دفاع از منافع ملی به دنبال توجیه نقض عهدهای آمریکا در قبال برجام می باشد.
ریشه تعصب در جهل است و ریشه دانش در بصیرت، و اولین شرط رسیدن به بصیرت برای یک مسئول دانا و آگاه، تفکر و استدلال صحیح است، انسان با بصیرت اول خود را قانع می کند و آنگاه سایرین را، و متعصبانه مواضع تهاجمی نمی گیرد، چرا که تعصب یکی از آفات غرور است، و انسان مغرور درخود نیازی به شنیدن و هدایت شدن نمی بیند.
از همین رو معاشرت با این افراد دشوار است و ناممکن، به این دلیل که عمیقا دلسوزان انقلاب را مشتی افراطی، کم سواد، تازه به دوران رسیده و بی شناسنامه می خوانند، و همیشه آنها را به چالش می کشند تا در ظاهر خودشان را بهترین بنامند، اینها ترجیح می دهند روی آنچه که به نظر خودشان صحیح است اقدام کنند، در حالی که چیزی جز یک غرور کاذب و خودرایی و عناد در چنته ندارند، از همین رو روحانی ادعا می کند که نخواهم گذاشت عده‌ای افراطی امید مردم را ناامید کنند.
هیچ کسی حق نداشت به میوه ممنوعه انقلاب اسلامی دست بزند، و با مهره های اصلی و ناکآرمد شیطان بزرگ دست بدهد یا ارتباط برقرار کند، ولی آقای روحانی و ظریف به میوه ممنوعه دست زده اند و دیگر نمی توانند نماد سیاستمداران انقلاب اسلامی باشند.
در حالی که دلسوزان و منتقدان برجام میخواهند به این دولت مُخلصانه کمک کنند تا بهتر تصمیم بگیرد، ولی این دولت درک درستی از انقلابیون و ضد انقلابیون نفوذی در متن دولت را ندارند، و نمی خواهد حتی در مورد چیزهایی که اطلاع درستی از آنها را ندارد به نظرات دلسوزان انقلاب گوش کند، در حالی که دانشمندان ثابت کرده اند آدم هایی که شخصیت قوی دارند می دانند که چگونه به حرف‌ها گوش کنند، ولی شنیدن و تشویق شدن اینها موجب ترس شان می شود، زمانی به دروغ گفتند زنده باد مخالف من، ولی زمانی که قضاوت و راه درست منتقدان شان را می شنوند احساس تنفر می کنند و زشت گویی را علیه آنها بکار می برند، اینها که با منتقدانشان این کار را می کنند پس با مخالفانشان چه ها خواهند کرد، و شعار زنده باد مخالف من از طرف این دولت، یک دروغ بزرگ و نابخشودنی بود، و ملت ایران این ننگ را از یاد نخواهد برد.
همه سخنرانی های آقای روحانی و مشاورانش در مورد برجام، رونق اقتصادی و اشتغال و غیره سخنانی نیست که در عمل برای مردم مفید بوده باشد، یا چیزی به اطلاعات مردم ایران اضافه کند، و حالا از برجام دو و سه و چهار سخن می گویند، اینها با این سخنان فقط بهانه گیری هایشان را برای ناشایستگی هایشان علنی می کنند، هنوز هم دولت قبل را می کوبند تا به مردم بقبولانند که دانسته هایشان اشتباه نبوده است، ولی در حقیقت همه دانسته هایشان غلط بود، چه در برجام چه در برنامه های اقتصادی و پیشرفت و غرور ملی و چه در سخنرانی های نیش دار و پر از کنایه شان، و این در حالی است که روز به روز اقتصاد مملکت به خاطر بی برنامگی این دولت در رکود فاجعه باری فرو می رود، و اگر رئیس جمهور روحانی و مشاورانش هنوز این واقعیت را نفهمیده اند این مشکل خودشان است.
برجام مشکلات ساختاری متعددی دارد، تعهداتی که فقط روی کاغذ نوشته شده و برای طرف مقابل ضمانت اجرایی ندارد، ما می بینیم که آمریکایی‌ها در خصوص برجام به آنچه وعده داده بودند عمل نکردند و نخواهند کرد، و هر چه امریکا تحریم های جدیدتری انجام می دهد در عوض این دولت به جای متوقف کردن اجرای برجام به برجام سرعت بیشتری می دهد، به عنوان مثال خارج شدن یازده تن اورانیوم از ایران بعد از نقض عهد آمریکا صورت گرفت، و این فقط به خاطر نگاه سیاسی است که دولت به برجام دارد، و اینکه برجام برای دولت حیثیتی شده است، از همین رو رئیس جمهور می خواهد هزینه عدم اجرای برجام رو برای نظام آن قدر بالا ببرد تا از این طریق منتقدان و دلسوزان انقلاب را به حاشیه ببرد و آنها را ساکت کند.
برجام نیرنگ آمریکائی هاست، آنها در حد حرف زدن تا حدودی کوتاه می آیند، و این دولت هنوز نمی خواهد بداند که با سیاست بازان باید با سیاست پیکار کند، و این سیاستی که دولت اعتدال در مقابل آمریکا در پیش گرفته، کم کم نه متحدان ایران، مقاومت، و دوستداران انقلاب در منطقه، از خط قرمزهای ایران احساس رضایت می کنند، و نه دشمنان ایران از قدرت ایران خواهند ترسید، این افراد باید بپذیرند که هیچ راه برگشتی برای دشمنی نکردن با آمریکا وجود ندارد، و موضوع ما با امریکا حل ناشدنی است، و برجام هم تا الان نه تنها برای ملت منفعتی نداشته است بلکه آنچه داشته ایم را از ما گرفته و همچنان دارد از ما می گیرد.
در ایران بعد از انقلاب روسای جمهوری زیادی آمده اند، بعضی از آنها نتوانستند دوره خود را با اقتدار و احترام تمام کنند، یا بی آبرو شدند و در نزد مردم ایران و تاریخ انقلاب رسوا شدند، یا اینکه با افتخار و اقتدار دوره خود را سپری کردند.
مسئولانی که در این دولت هستند ویژگی های شخصیتی قوی و قدرتمندی ندارند، اینها فقط با بهره گیری از تعدادی از اشتباهات دولت گذشته توانستند قوه اجرایی ایران انقلابی را بر عهده بگیرند، و اینک از سر لجاجت و تصفیه حساب های سیاسی یا ساده لوحی، دارند سنگرهای فتح شده را یکی یکی واگذار می کنند، در حالی که امروز مکلف به پاسخگوئی درباره شعارهای چند سال گذشته خود هستند، تا مردم در باره کارهایشان قضاوت کنند، ولی فقط فرافکنی می کنند، روزی از قیمت نفت گله می کنند، روزی خواهان سهم چند میلیون نفر در مجلس میشوند، و روزی دیگر دلسوزان انقلاب و منتقدان خود را افراطی می خوانند، و از تنش زدائی سخن می گویند، معلوم نیست انقلاب اسلامی چه زمانی تنش ایجاد کرده که این آقایان می خواهند تنش هایش را از بین ببرند.
ما از شخص رئیس جمهور دلگیر نیستیم، بلکه از باورهای ایشان دل گیریم، اینها این مدل جنگ را نه می شناسند و نه باور دارند، و تا به حال هم نخواسته اند بشناسند، در حالی که شیوه جنگیدن اهمیت فراوانی برای بقای یک ملت دارد، و در اصل جنگ مرگ و زندگی، شرافت و عزت، و فرهنگ یک ملت، در قدرت دیپلماسی به دست می آید، ولی شیوه جنگیدن اینها در قدرت دیپلماسی طوری است که فکر می کنند التماس کردن و عقب نشینی شان پیش سلطه گران جهانی، می تواند بُرنده تر از قدرت نظامی باشد.
اینها کسانی هستند که به امثال کسانی همچون شهید بزرگوار حسن طهرانی مقدم، بارها طعنه می زدند و می گفتند سرمایه مملکت را دارد الکی به باد می دهد، اینک همان جریانات با قلم های مسموم خود می گویند هزینه هسته ای بیشتر از فایده آن است، و می خواهند همچون لیبی درخت هسته ای ایران را بخشکانند، بی لیاقنی بعضی ها در امور کشور به قدری زیاد شده است که نمی شود آن را بررسی کرد، لباسی که تن بعضی از مسئولین فعلی دولت اعتدال است برازنده آنها نیست، بهتر است آن را از تن خود در بیاورند، نمی شود کدوی بی خاصیتی بعضی از این حضرات سازش کار را بهشتی کرد، چرا که این افراد جز به بردگی کشاندن دولت و ملت ایران برای منافع شیطان بزرگ به چیز دیگری نمی اندیشند.
امروز سخن شیطان از زبان کسانی بیرون می آید که یا خود فروش اند یا خود باخته اند، و از رابطه با آمریکا و برجام دو و سه و چهار سخن می گویند، در حالی که اگر قرار باشد جمهوری اسلامی ایران و آمریکا دوستی و رابطه برقرار بکنند، بدون شک یکی از این دو باید نمود و هویت واقعی خودش را از دست بدهد، و برای رابطه با آمریکا هیچ گزینه دیگری متصور نیست، توافق و اعتماد به آمریکا کمال خامی است، چرا که آمریکایی ها در برجام راه نفاق را در پیش گرفته اند و از نظر آنان این نفاق همان سیاست است.
آنچه تا به حال در توافق برجام گذشته و می گذرد تکرار مکررات بوده است و تناقض، و این دور باطل برجام تمامی ندارد، در واقع برجام جنگی فرسایشی و نفس گیر شده است که آمریکا و ایادی اش علیه عقاید و باورها و ارزش های ملی و اسلامی و برای جلوگیری از پیشرفت و شکوفائی اقتصاد ایران به راه انداخته اند، و عده ای جاه طلب که رویای دوستی با آمریکا را در سر می پرورانند، باید بپذیرند که برای آمریکا منطق ایران بُرنده تر و خطرناک تر از سلاح ایران است، برای همین همیشه آنها علیه ایران دروغ می گویند و تهمت می زنند، هر چند ثابت شده دشمنانی که به طور مداوم به دروغ متوسل شوند حتما فاتحه اش خوانده شده است.
خداوند عزیز نمی کند دولت، کشور، و افرادی که آمریکا یاورشان باشد، مقام ها و جریاناتی که امریکا را یاور و پشتیبان خود بگیرند پایدار نمی مانند، و عجله حریصانه این دولت برای به فرجام رساندن برجام، از همان آغازی که خود را در یک دوره صد روزه حبس کردند به خوبی معلوم بود که برگ های برنده ایران را یکی پس از دیگری در برابر وعده های سست و دروغین اوباما و کری از دست خواهند داد، این آقایان چون نمی توانند نظر آمریکا و غرب و آژانس را نسبت به ایران عوض کنند، دارند تلاش می کنند تا دیدگاه مردم در داخل کشور را به نفع افکار ذلت پذیرانه خودشان تغییر بدهند، مردم ایران هر چقدر که دولتمردان امریکایی را بهتر می شناسند، آنها ترسناکتر جلوه می کنند.
امروز ایران به مصاف تزویر رفته است، و ترسناک ترین فتنه ها از نظر مردم ایران فتنه های آمریکا و اسرائیل و عمله های آگاه و ناآگاهشان در داخل است، و عده ای نباید از برجام و رابطه با آمریکا خدای کینه جویی بسازند، امروز زمان قضاوت درباره شعارهای چند سال گذشته است.
برای اکثریت مردم ایران ثابت شده است اکثریت رکود ایجاد شده فعلی در کشور نه آنچنان به تحریم‌ها مربوط است نه به فساد ادعا شده در دولت قبل، از همین رو ایرانیان هیچ زمانی منافع کشورشان را خرج این افراد نخواهند کرد، افرادی که نمی خواهند ببینند که این امریکا همان کشوری است که سلاح های شیمیایی و مخرب را در اختیار صدام گذاشت، تا مردم ایران را به فجیع ترین وضع ممکن قتل عام کند، امریکایی که هواپیمای مسافربری ایران را در خلیج فارس هدف موشک ناو خود قرار داد، بی گناهان غیر نظامی را کشت، و برای توهین و تحقیر ملت ایران به فرمانده ناو مدال شجاعت داد، آمریکائی که علنی می گوید ایران تندرو و میانه رو وجود ندارد، بلکه ایرانی خوب ایرانی مُرده است.
کسانی که هم اکنون تا بالاترین پست ها صعود کرده اند، در عمل نشان داده اند که ابدا از بصیرت، تدبیر و درایت انقلابی برخوردار نیستند، و در بزنگاه های حیاتی سیاست آنها نه تنها مردود بلکه کشور را هم متحمل خسران و زیان کرده اند، اینها برای رسیدن به هدف های خوب که از آن دَم می زنند، نمی توانند از روش های غلط استفاده کنند.
یا نباید وارد سیاست شد یا باید قاعده بازی را رعایت کرد، دولت فعلی می بایست یک جایی بایستد تا آمریکائیان بفهمند این دولت بازی نمی خورد، نباید بگذارند آمریکا فریب شان بدهد، رابطه با آمریکا یعنی فتته، یعنی آشوب، یعنی جنگ، یعنی شکست و تئوریزه شدن انقلاب اسلامی، که نمونه واضحش در همین برجام به خوبی قابل مشاهده است، و اگر تدبیر به این معناست که عقب عقب برویم تا کی به چاه بیفتیم که این عین بی تدبیری ست.
با اینکه دشمنان ایران از خشم انقلابی مردم ایران هراس دارند، ولی خوب می دانند جریانی که نه در پیروزی انقلاب و نه در تداوم آن هیچ نقشی نداشتند، همین کسانی هستند که هیچ سنخیتی با ارزش ها و جایگاه انقلاب اسلامی ندارند، و متاسفانه امروز بعضی پست های بالای دولت را در دست گرفته اند، در حالی که نماینده اکثریت افکار مردم ایران نیستند، اینها کسانی هستند که دلشان با غربی هاست و فقط زبانشان با انقلاب است، و واقعیت های جنگ دیپلماسی را هم بلد نیستند.
این برجام خود سوز است و فرصت سوز، نه تحریم سوز، این اشتباه محاسباتی در فهم بازی برجام است، چرا که آن طرف بازی در برجام عزم دارد تحت هر عنوان و تحت هر مسیری در بازی مذاکره باقی بماند، دیگر همه دنیا فهمیده اند که دروغ های آمریکائیان در مورد ساختن سلاح هسته ای توسط ایران، همچون سوراخی می ماند که موشی از ترس گربه در آن پناه گرفته باشد.
مشکلات اقتصادی جامعه ایران توسط این دولت، باید درسی از بینش سیاسی ای باشد، تا بعضی مسئولین دولت فعلی را که در میان خودشان، با امید واهی و در تاریکی تفکرات سیاه، به امید دلسوزی غرب برای نجات اقتصاد ایران هستند را توجیه کنند، و آنها را نسبت به مجاهدان و سربازان واقعی ولایت بیدار و بینا کنند، و بپذیرند که سربلندی مردم ایران بی تردید از گذر مقاومت رقم خواهد خورد، نه طبل تو خالی برجام.
همان تدبیر و اعتدالی که دولت از آن دم می زند و مردم را ملزم به رعایت آن می کنند، مثل کرباس پوسیده است، اینان بهتر است سنت و امتهان پس داده اعتماد به آمریکا را زنده نکنند، چرا که ملت ایران راهی دراز را پیموده اند تا انقلاب اسلامی را از پرتگاههای خطرناک به اینجا برسانند، و اینک ما در برهه ای حساس در این مبارزه قرار گرفته ایم، و این پایان کار ماست که کار ما را دارای ارزش می کند، ما نباید گیج و مَنگ و کور مال کورمال، به دنبال دستورات آنها، یا بازیچه آنها قرار بگیریم.
استکبار و دیکتاتوری قدرتش را به زور و قدرت و جنایت به دست می آورد، نه اینکه با توافقی سوخته ای همچون برجام بخواهند ایران را صاحب قدرت بیشتری کنند، پیام مذاکره و رابطه برای هر دولت و هر جریانی که بخواهد در برابر آمریکا از توافق و دوستی سخن بگوید، آنها این پیام را نشانه ضعف و ناتوانی آن دولت می دانند، این دولت باید بفهمد که لازمه دلاور بودن دلواپس شدن است، تا کسی هزاران بار دلواپس ارزشهایی که برایش شهید داده نشود نمی تواند دلاور بشود، و خود را دلاور بخواند، لازمه دلاور بودن دلواپس شدن های مکرر و مداوم است، تا نگران ارزش های انقلاب و عزت ایران و ایرانی بشود.
چطور ممکن وضعیتی بوجود بیاید و حق و باطلی در مقابل هم از رابطه و دوستی سخن بگویند، مردم ایران برای رسیدن به تمدن ناب و اصیل اسلام محمدی (ص) از میان صدها و هزاران گلوله و خمپاره و توپ های دشمنان داخلی و خارجی گذر کرده اند، تا به اینجا رسیده اند، و توافق مضحک برجام نمی تواند توانایی های ایرانیان را در مسیر جلو که رسیدن به شکوه تمدن اسلامی است را نادیده بگیرد، این برجام بر اساس دشمنی آمریکا با هویت و پیشرفت مردم ایران بنا شده است، و این آقایان نباید فکر کنند که خنجرهای داخلی و خارجی شان می تواند جلو اراده و خواست ملت ایران را بگیرد.
اگر ما با امریکا رابطه برقرار کنیم همه چیز به چاله ای بزرگتر میافتد، اگه مدام مذاکره و رابطه برجامی را ادامه بدهیم دیگه نمی تونیم متوقف شان کنیم، و این یعنی خیانت به همه ارزش های انقلاب، یعنی از بین بردن هم آرمانهای شهدا و امام راحل، این افراد تا به حال به ندای وجدانشان گوش نکرده اند و هر چیزی که در مقابلشون قرار گرفته یا مصالحه کردن یا عقب نشینی کردن، برای همین هم همیشه بازنده اند، حتی زمانی که فکر می کنند برنده شدند، بیشتر مردم ایران محبان حضرت علی (ع) هستند، و در مکتب خانه مولای خود یاد گرفته اند که همیشه رویکرد ظلم ستیزی مولایشان را ادامه بدهند.
میراث راستین انقلاب اسلامی صبر و رنج مردم ایران است که شهادت خون های پاک بهترین جوانانش را در سر دست دارد، و به برکت همین خون شهداست که آمریکائیان و دشمنان جمهوری اسلامی هر چقدر دشمنی خود را با ایرانیان بیشتر کرده اند، قدرت مانور بیشتری را به ایرانیان داده اند، و حالا می خواهند با رابطه و اظهار دوستی و مذاکره نیت های پلید خودشان را علیه ایران عملی کنند.
ما توانستیم جبران سیصد سال عقب ماندگی صنعتی و نظامی و پیشرفت هایمان را در دشمنی با آمریکا و در قطع روابط تنبیهی آمریکا با ایران به دست بیاوریم، و چه زیبا فرمودند امام خمینی (رحمت اله علیه) در آن روز که فرمودند: باید جشن گرفت اگر تنها یک کارى را آقای کارتر به نفع محرومان کرده باشد، همین قطع رابطه است بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران فرمودند: رابطه بین یک ملت به پا خاسته براى رهایى خود از چنگال چپاولگران بین المللى با یک چپاولگر عالم خوار، همیشه به ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاولگر است، ما این قطع رابطه را به فال نیک مى گیریم، چون که این قطع رابطه دلیلى بر قطع امید دولت امریکا از ایران است، ملت رزمنده ایران اگر این طلیعه پیروزى نهایى را که ابرقدرت سفاکى را وادار به قطع رابطه یعنى خاتمه دادن به چپاول گرى کرده است جشن بگیرد حق دارد.
